व्याकुळता
लहानपणी गाई चरायला घेऊन जातांना - काठी
वाजवण्यासाठी - बासरी/वेणू
खोवण्यासाठी - मोरपीस
राधेवर रंग उडवण्यासाठी - पिचकारी
दुसऱ्या जन्मात काय बरं झाली असतील?
ती काठी... ते मोरपीस
ती पिचकारी... ती वेणू
जर जन्म मिळाला असेल तर
कोणता बरं मिळाला असेल जणू?
तुझ्या स्पर्शाचे अणू-रेणू
घालत असतील का त्यांच्या मनी पिंगा रुणुझुणु?
असेल का वेणू अजून ही गुणगुणत?
असेल का काठी अजूनही तुझ्या खांद्याचा स्पर्श आठवून मोहरत... ?
असेल का मोरपीस तुझ्या कुरळ्या केसांना मनोमनी कुरवाळत...... ?
असेल का पिचकारी वाट बघत अजूनही तुझ्या हाती येण्यासाठी मान उंचावत... ?
ये रे कृष्णा, नको असा उभा राहू... !
ती चौघे तुझ्या वाटेकडे डोळे लावून बसली असतील
तू त्यांच्या प्रतिक्षा तपाला पाव
भेट त्यांना, घे जवळ,
त्यांचं प्रेम... त्यांची तुला न भेटता येण्याची अगतिकता... त्यांची व्याकुळता..
निमिषार्धात् विलीन होईल रे..!
---------
सौ. जयश्री पराग जोशी
७ फेब्रुवारी २०२३
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा